TOV
8. அவர்கள் முன் செய்துகொடுத்த கணக்கின்படியே செங்கல் செய்யும்படி சொல்லுங்கள்; அதிலே நீங்கள் ஒன்றும் குறைக்கவேண்டாம், அவர்கள் சோம்பலாயிருக்கிறார்கள்; அதினால் நாங்கள் போய் எங்கள் தேவனுக்குப் பலியிடுவோம் என்று கூக்குரலிடுகிறார்கள்.

ERVTA
8. ஆனால் முன்னால் செய்தபடியே, அதே எண்ணிக்கை செங்கற்களை தினமும் அவர்கள் செய்யவேண்டும். அவர்கள் சோம்பேறிகளாகிவிட்டனர், எனவே தான் தங்களை அனுப்பும்படியாக அவர்கள் என்னைக் கேட்கிறார்கள். அவர்கள் செய்வதற்குப் போதிய வேலை இல்லை. எனவேதான் அவர்கள் தங்கள் தேவனுக்குப் பலிகள் செலுத்தவேண்டுமென என்னைக் கேட்கிறார்கள்.

IRVTA
8. அவர்கள் முன்பு செய்துகொடுத்த கணக்கின்படியே செங்கல் செய்யும்படி சொல்லுங்கள்; அதிலே நீங்கள் ஒன்றும் குறைக்கவேண்டாம், அவர்கள் சோம்பேறிகளாக இருக்கிறார்கள்; அதினால் நாங்கள் போய் எங்களுடைய தேவனுக்குப் பலியிடுவோம் என்று கூக்குரலிடுகிறார்கள்.

ECTA
8. ஆயினும் இதுவரை அவர்கள் அறுத்துக் கொடுத்த அளவு செங்கல் தயாரித்துக் கொடுப்பது அவர்கள் கடமை. அதிலிருந்து எதுவும் குறையக்கூடாது. ஏனெனில், அவர்கள் சோம்பேறிகள். இதனால்தான், "நாங்கள் போகவேண்டும்; எங்கள் கடவுளுக்குப் பலியிடவேண்டும்" என்று அவர்கள் கூச்சலிட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

RCTA
8. மேலும், அவர்கள் முன்பு செய்து கொடுத்த கணக்குக்குச் சரியாகச் செங்கல் அறுத்துக் கொடுக்கக் கடவார்கள். அதிலே நீங்கள் சிறிதும் குறைக்க வேண்டாம். அவர்கள் சோம்பேறியாய் இருப்பதால் அல்லவா, நாங்கள் போய் எங்கள் கடவுளுக்குப் பலியிடுவோம் என்று கூச்சலிட்டிருக்கின்றார்கள்?

OCVTA
8. ஆனால் நீங்கள் அவர்களிடம் முன்பு செய்த அளவு செங்கற்களைச் செய்யும்படி கேட்டுக்கொள்ளுங்கள்; அந்த அளவைக் குறைக்கவேண்டாம், அவர்கள் சோம்பேறிகள்; அதனால்தான் அவர்கள், ‘நாங்கள் போய் எங்கள் இறைவனுக்குப் பலிசெலுத்த அனுமதியும்’ என்று கூக்குரலிடுகிறார்கள்.



KJV
8. And the tale of the bricks, which they did make heretofore, ye shall lay upon them; ye shall not diminish [ought] thereof: for they [be] idle; therefore they cry, saying, Let us go [and] sacrifice to our God.

AMP
8. But the number of the bricks which they made before you shall still require of them; you shall not diminish it in the least. For they are idle; that is why they cry, Let us go and sacrifice to our God.

KJVP
8. And the tale H4971 of the bricks H3843 , which H834 RPRO they H1992 PPRO-3MP did make H6213 heretofore H8543 , ye shall lay H7760 upon H5921 PREP them ; ye shall not H3808 NADV diminish H1639 [ aught ] thereof H4480 M-PREP-3MS : for H3588 CONJ they H1992 PPRO-3MP [ be ] idle H7503 ; therefore H3651 ADV they H1992 PPRO-3MP cry H6817 , saying H559 L-VQFC , Let us go H1980 [ and ] sacrifice H2076 to our God H430 .

YLT
8. and the proper quantity of the bricks which they are making heretofore ye do put on them, ye do not diminish from it, for they are remiss, therefore they are crying, saying, Let us go, let us sacrifice to our God;

ASV
8. And the number of the bricks, which they did make heretofore, ye shall lay upon them; ye shall not diminish aught thereof: for they are idle; therefore they cry, saying, Let us go and sacrifice to our God.

WEB
8. The number of the bricks, which they made before, you require from them. You shall not diminish anything of it, for they are idle; therefore they cry, saying, 'Let us go and sacrifice to our God.'

NASB
8. Yet you shall levy upon them the same quota of bricks as they have previously made. Do not reduce it. They are lazy; that is why they are crying, 'Let us go to offer sacrifice to our God.'

ESV
8. But the number of bricks that they made in the past you shall impose on them, you shall by no means reduce it, for they are idle. Therefore they cry, 'Let us go and offer sacrifice to our God.'

RV
8. And the tale of the bricks, which they did make heretofore, ye shall lay upon them; ye shall not diminish aught thereof: for they be idle; therefore they cry, saying, Let us go and sacrifice to our God.

RSV
8. But the number of bricks which they made heretofore you shall lay upon them, you shall by no means lessen it; for they are idle; therefore they cry, `Let us go and offer sacrifice to our God.'

NKJV
8. "And you shall lay on them the quota of bricks which they made before. You shall not reduce it. For they are idle; therefore they cry out, saying, 'Let us go [and] sacrifice to our God.'

MKJV
8. And you shall lay upon them the number of bricks which they have made before now. You shall not take away from it. For they are idle; therefore they cry, saying, Let us go sacrifice to our God.

AKJV
8. And the tale of the bricks, which they did make heretofore, you shall lay on them; you shall not diminish ought thereof: for they be idle; therefore they cry, saying, Let us go and sacrifice to our God.

NRSV
8. But you shall require of them the same quantity of bricks as they have made previously; do not diminish it, for they are lazy; that is why they cry, 'Let us go and offer sacrifice to our God.'

NIV
8. But require them to make the same number of bricks as before; don't reduce the quota. They are lazy; that is why they are crying out,`Let us go and sacrifice to our God.'

NIRV
8. But require them to make the same number of bricks as before. Don't lower the number they have to make. They don't want to work. That's why they are crying out, 'Let us go. We want to offer sacrifices to our God.'

NLT
8. But still require them to make the same number of bricks as before. Don't reduce the quota. They are lazy. That's why they are crying out, 'Let us go and offer sacrifices to our God.'

MSG
8. And make them produce the same number of bricks--no reduction in their daily quotas! They're getting lazy. They're going around saying, 'Give us time off so we can worship our God.'

GNB
8. But still require them to make the same number of bricks as before, not one brick less. They don't have enough work to do, and that is why they keep asking me to let them go and offer sacrifices to their God!

NET
8. But you must require of them the same quota of bricks that they were making before. Do not reduce it, for they are slackers. That is why they are crying, 'Let us go sacrifice to our God.'

ERVEN
8. But they must still make the same number of bricks as they did before. They have gotten lazy. That is why they are asking me to let them go. They don't have enough work to do. That is why they asked me to let them make sacrifices to their God.