1. பின் இஸ்ராயேல் மக்களின் சபை முழுவதுமே சின் என்னும் பாலைவனத்திலிருந்து புறப்பட்டு, ஆண்டவருடைய கட்டளையின் படியே பற்பல இடங்களிலே தங்கிய பின்னர், இராப்பிதிம் என்னும் இடத்திற்கு வந்து பாளையம் இறங்கினர். அங்கு மக்களுக்குக் குடிக்கத் தண்ணீர் இல்லை.
2. அப்பொழுது அவர்கள் மோயீசனோடு வாதாடி: நீர் எங்களுக்குத் தண்ணீர் தரவேண்டும் என்றனர். மோயீசன்: நீங்கள் என்னோடு ஏன் வாதாடுகிறீர்கள்? ஆண்டவரை ஏன் சோதிக்கிறீர்கள் என்றார்.
3. உண்மையிலே அவ்விடத்தில் தண்ணீர் இல்லாமையினால் தாக வேதனைப்பட்ட மக்கள் மோயீசனுக்கு விரோதமாய் முறுமுறுத்து: நீர் எங்களையும் எங்கள் பிள்ளைகளையும், ஆடு, மாடு முதலிய பிராணிகளையும் தண்ணீர்த் தாகத்தினால் கொன்றுவிடத்தானோ எகிப்திலிருந்து அழைத்து வந்தீர் என்று குறை சொல்லக் கேட்டு,
4. மோயீசன் ஆண்டவரை நோக்கிக் கூப்பிட்டு: அடியேன் இம்மக்களுக்கு என்ன செய்வேன்? இன்னும் கொஞ்சத்தில் என்னைக் கல்லால் எறிவார்களே என்றார்.
5. அப்போது ஆண்டவர் மோயீசனை நோக்கி: நீ மக்கள் முன் சென்று, இஸ்ராயேல் பெரியோர் சிலரை உன்னுடன் அழைத்துக் கொண்டு, ஆற்றை அடித்த கோலை உன் கையில் ஏந்தி நடந்து போவாய்.
6. அதோ நாம் அவ்விடத்திலே ஒரேப் என்னும் பாறைமீது உன்முன் நிற்போம். நீ அந்தப் பாறையை அடி. அடிக்கவே, மக்கள் குடிக்கத் தண்ணீர் வெளிப்படும் என்றார்.
7. மோயீசன் இஸ்ராயேல் பெரியோர்கள் கண்முன் அவ்விதமே செய்தார். இஸ்ராயேல் மக்கள் வாதாடியதுமன்றி ஆண்டவர் தங்களோடு இருக்கிறாரோ இல்லையோ என்று அவர்கள் ஆண்டவரையும் சோதனை செய்த காரணத்தால் மோயீசன் இந்த இடத்திற்குச் சோதனை என்று பெயரிட்டார்.
8. அப்படியிருக்க, அமலேசித்தார் வந்து இராப்பிதிமிலே இஸ்ராயேலரோடு போர் புரிந்தனர்.
9. அப்போது மோயீசன் யோசுவாவை நோக்கி: நீ (வேண்டிய) வீரர்களைத் தெரிந்துகொண்டு, அமலேசித்தாரோடு போராடு. நாளை நான் பாறை உச்சியிலே, கடவுள் கொடுத்த கோலை என் கையிலே பிடித்துக் கொண்டு நிற்பேன் (என்றார்).
10. யோசுவா மோயீசன் சொன்னபடியே அமலேசித்தாரோடு போர் புரிந்தான். மோயீசன், ஆரோன், ஊர் ஆகியோர் மலை உச்சிக்கு ஏறிப் போனார்கள்.
11. மோயீசன் தம் கையை உயர்த்தியிருக்கையில் இஸ்ராயேலர் வெற்றி பெறுவர். அவர் சிறிதேனும் தம் கையைத் தாழவிட்டாலோ, அந் நேரத்தில் அமலேசித்தார் வெற்றி கொள்வர்.
12. ஆனால், மோயீசனின் கைகள் அசந்து போயின என்று கண்டு, அவர்கள் ஒரு கல்லைக் கொண்டு வந்து அவருக்குக் கீழே வைத்தனர். அவர் அதன் மேல் உட்கார்ந்த பின், ஆரோனும் ஊரும் இரு பக்கமும் அவர் கைகளைத் தாங்கிக் கொண்டனர். அதனால் சூரியன் மறையு மட்டும் அவர் கைகள் அசந்து போகவில்லை.
13. யோசுவா அமலேக்கையும் அவன் மக்களையும் வாளின் கருக்கினாலே வெட்டிச் சிதறடித்தான்.
14. ஆண்டவர் மோயீசனை நோக்கி: இதை நினைவில் வைத்துக்கொள்ளும்படி ஒரு நூலில் எழுதி, அதை யோசுவா கேட்கும்படி வாசிப்பாய். ஏனென்றால், நாம் அமலேக்கைப் பற்றிய நினைவுகூட அறவே அழித்து வானத்தின்கீழ் எங்கும் இல்லாதபடி செய்வோம் என்று திருவுளம்பற்றினார்.
15. அப்பொழுது மோயீசன் ஒரு பலிப்பீடத்தைக் கட்டி, கடவுள் என்னை உயர்த்தினார் என்று அதற்குப் பெயரிட்டு,
16. ஆண்டவருடைய அரியணையின் வல்லமையும் அவருடைய பகையும் தலைமுறை தலைமுறையாக அமலேசித்தாரை விரோதிக்கும் என்று சொன்னார்.