1. யோசபாத் தன் மூதாதையரோடு கண்வளர்ந்து தாவீதின் நகரில் தன் முன்னோர் அருகில் புதைக்கப்பட்டான். அவனுடைய மகன் யோராம் அவனுக்குப் பின் அரியணை ஏறினான்.
2. யூதாவின் அரசன் யோசபாத்துக்குப் பிறந்த புதல்வர்களாகிய ஆசரியாஸ், யாகியேல், சக்கரியாஸ், அசாரியாஸ், மிக்காயேல், சப்பத்தியா என்பவர்கள் அவனுடைய சகோதரராவர்.
3. அவர்களின் தந்தை அவர்களுக்குப் பொன்னையும் வெள்ளியையும் நன்கொடையாய்க் கொடுத்ததுமன்றி, விலையேறப்பெற்ற சொத்துகளையும் யூதாவில் அரணுள்ள நகர்களையும் அவர்களுக்கு விட்டுச் சென்றிருந்தான். யோராம் தலை மகனானதால் அவனுக்கு அரசையே கொடுத்திருந்தான்.
4. யோராம் தன் தந்தையின் அரியணையில் அமர்ந்து தன் அரசை நிலை நாட்டின பின், தன் சகோதரர் எல்லாரையும் தன் வாளுக்கு இரையாக்கினான்.
5. யோராம் அரசு கட்டில் ஏறின போது அவனுக்கு வயது முப்பத்திரண்டு. அவன் யெருசலேமில் எட்டு ஆண்டுகள் ஆட்சி புரிந்தான்.
6. அவன் இஸ்ராயேல் அரசர்களின் வழிகளிலே நடந்து ஆக்காபின் வீட்டார் செய்தது போல் தானும் செய்து வந்தான். ஆக்காபின் மகளே அவனுக்கு மனைவி. அவன் ஆண்டவர் திருமுன் தீயன புரிந்து வந்தான்.
7. ஆயினும் ஆண்டவர் தாவீதோடு உடன்படிக்கை செய்து, அவருக்கும் அவருடைய புதல்வருக்கும் என்றென்றும் ஒரு ஒளிவிளக்கைக் கொடுப்பதாக வாக்களித்திருந்தமையால் அவர் தாவீதின் குலத்தை அழித்துவிட மனமில்லாதிருந்தார்.
8. அக்காலத்தில் இதுமேயர் யூதா அரசனுக்கு அடிபணிய மறுத்து, தங்களுக்கு ஓர் அரசனை ஏற்படுத்திக் கொண்டனர்.
9. யோராம் தன் படைத் தலைவர்களையும் குதிரை வீரர்களையும் அழைத்துக் கொண்டு இரவோடு இரவாய் முற்றுகையிட்டிருந்த இதுமேயர்களையும் அவர்களின் குதிரைப் படைத்தலைவர்களையும் முறியடித்தான்.
10. ஆயினும் இதுமேயர் முன் போல் யூதாவுக்கு அடங்காது இன்று வரை கலகம் செய்து கொண்டு தான் வருகிறார்கள் லெப்னா நாட்டாரும் கிளர்ச்சி செய்து அவனை விட்டுப் பிரிந்து போயினர். யோராம் தன் முன்னோரின் கடவுளாகிய ஆண்டவரைப் புறக்கணித்ததால் இவ்வாறு நடந்தது.
11. மேலும் யூதாவின் எல்லா நகரங்களிலும் மேடைகளை அமைத்து யெருசலேமின் குடிகள் விபசாரம், செய்யவும், யூதாவின் குடிகள் பாவம் புரியவும் அவன் காரணமாய் இருந்தான்.
12. அப்பொழுது இறைவாக்கினர் எலியாசிடமிருந்து கடிதம் ஒன்று அவனுக்கு வந்தது. அதில் எழுதியிருந்ததாவது: "உம் தந்தை தாவீதின் கடவுளான ஆண்டவர் கூறுகிறதாவது: 'நீ உன் தகப்பன் யோசபாத்தின் வழிகளிலும் நடவாமல்,
13. இஸ்ராயேல் அரசர்களின் வழியிலே நடந்து ஆக்காபின் வீட்டாரைப் போல் யூதாவையும் யெருசலேமின் குடிகளையும் விபசாரத்தில் ஈடுபடுத்தினாய்; உன்னிலும் நல்லவர்களாயிருந்த உன் தந்தை வீட்டாரான உன் சகோதரர்களையும் கொன்று குவித்தாய்.
14. எனவே, ஆண்டவராகிய நாம் உன்னையும் உன் குடிகளையும் உன் புதல்வர் மனைவியரையும் உன் உடைமைகள் அனைத்தையும் கொள்ளை நோயால் வாதிப்போம்.
15. நீயோ மிகக் கொடிய வயிற்று நோயால் வாட்டி வதைக்கப்படுவாய். அதன் பொருட்டு நாளுக்கு நாள் உன் குடல்கள் கொஞ்சமாக அழுகி அழிந்து போகும்' என்கிறார்" என்பதாம்.
16. அவ்வாறே ஆண்டவர் பிலிஸ்தியர்களையும் எத்தியோப்பியரின் அண்டை நாட்டினரான அரேபியர்களையும் யோராமுக்கு எதிராகத் தூண்டிவிட்டார்.
17. அவர்கள் யூதாவில் நுழைந்து நாட்டைப் பாழ்படுத்தினர்; அரசனின் அரண்மனையில் புகுந்து அகப்பட்ட எல்லாப் பொருட்களையும் சூறையாடினர்; அவனுடைய கடைசிப் பிள்ளையான யோவக்காசைத் தவிர மற்ற மக்களையும் மனைவியரையும் அவர்கள் கடத்திச் சென்றனர்.
18. இது தவிர, தீராத குடல் நோயால் ஆண்டவர் அவனை வாட்டி வதைத்தார்.
19. நாட்கள் நகர்ந்தன; இரண்டு ஆண்டுகளும் உருண்டோடின. இதற்குள் யோராமின் குடல்கள் அழுகிப்போயின. எனவே, அவன் உயிர் துறந்தான். அவன் இத்தகைய இழிவான நோய் கண்டு இறந்த காரணத்தால் மக்கள் அவனுடைய முன்னோர்களுக்குச் செய்து வந்த வழக்கப்படி நறுமணப்பொருள் ஒன்றும் கொளுத்தாமலே அவனை அடக்கம் செய்தார்கள்.
20. அவன் அரியணை ஏறியபோது அவனுக்கு வயது முப்பத்திரண்டு. யெருசலேமில் எட்டு ஆண்டுகள் அவன் அரசோச்சினான்; ஆனால் நேரிய வழியில் நடக்கவில்லை. தாவீதின் நகரில் அவனைப் புதைத்தனர். ஆயினும் அரசர்களின் கல்லறையில் அவனை அடக்கம் செய்யவில்லை.