1. யெகோவாவே, உம்மை நான் புகழ்ந்து உயர்த்துவேன், [QBR2] ஏனெனில், ஆழங்களிலிருந்து நீர் என்னை வெளியே தூக்கியெடுத்தீர்; [QBR2] என் பகைவர் என்னைப் பழித்து மகிழ நீர் இடமளிக்கவில்லை. [QBR]
2. என் இறைவனாகிய யெகோவாவே, உதவிவேண்டி உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; [QBR2] நீர் என்னை சுகமாக்கினீர். [QBR]
3. யெகோவாவே, நீர் என்னைப் பாதாளத்திலிருந்து மேலே கொண்டுவந்தீர்; [QBR2] குழிக்குள் போய்விடாமல் என்னைத் தப்புவித்தீர்.
4. யெகோவாவினுடைய பரிசுத்தவான்களே, நீங்கள் அவருக்குத் துதி பாடுங்கள்; [QBR2] அவருடைய பரிசுத்தத்தை நினைத்து நன்றி கூறுங்கள். [QBR]
5. அவருடைய கோபம் ஒரு விநாடி மட்டுமே, [QBR2] ஆனால் அவருடைய தயவோ வாழ்நாள் முழுவதும் நிலைத்திருக்கும்; [QBR] இரவிலே அழுகை இருந்தாலும், [QBR2] காலையிலோ மகிழ்ச்சி வரும்.
6. நான் பாதுகாப்பாய் இருக்கிறேன் என எண்ணியபோது, [QBR2] “நான் ஒருபோதும் அசைக்கப்படமாட்டேன்” என்று சொன்னேன். [QBR]
7. யெகோவாவே, நீர் எனக்குத் தயை காண்பித்தபோது, [QBR2] என்னுடைய மலையை [*அதாவது, சீயோன் மலை] உறுதியாய் நிற்கப்பண்ணினீர்; [QBR] ஆனால் நீர் உமது முகத்தை மறைத்துக்கொண்ட போது, [QBR2] நான் மனம்சோர்ந்து போனேன்.
8. யெகோவாவே, நான் உம்மையே நோக்கிக் கூப்பிட்டேன்; [QBR2] யெகோவாவிடம் நான் இரக்கத்திற்காகக் கதறினேன். [QBR]
9. “நான் அழிந்து [QBR2] குழிக்குள் போவதால் என்ன பயன்? [QBR] தூசி உம்மைத் துதிக்குமோ? [QBR2] அது உமது உண்மையை பிரசித்தப்படுத்துமோ? [QBR]
10. யெகோவாவே, எனக்குச் செவிகொடும்; என்மேல் இரக்கமாயிரும். [QBR2] யெகோவாவே, எனக்கு உதவியாயிரும்.”
11. என் கதறலை ஆனந்தக் களிப்பாய் மாற்றினீர்; [QBR2] நீர் என்னுடைய துக்கவுடையைக் களைந்துவிட்டு, [QBR2] மகிழ்ச்சியினால் என்னை உடுத்துவித்தீர். [QBR]
12. ஆதலால் என் இருதயம் மவுனமாயிராமல், உமது துதியைப் பாடிக்கொண்டே இருக்கும்; [QBR2] என் இறைவனாகிய யெகோவாவே, என்றென்றைக்கும் நான் உம்மைத் துதிப்பேன். [PE]