பாபிலோனின் ஆறுகள் அருகே நாங்கள் உட்கார்ந்து, [QBR2] சீயோனை நினைத்தபோது அழுதோம். [QBR]
சங்கீதம் 137 : 2 (OCVTA)
அங்கே இருந்த ஆற்றலறிச் செடிகளின்மேல் [QBR2] எங்கள் கின்னரங்களைத் தொங்கவிட்டோம். [QBR]
சங்கீதம் 137 : 3 (OCVTA)
ஏனெனில் எங்களைச் சிறைப்பிடித்தவர்கள், [QBR2] அங்கே எங்களைப் பாடும்படி கேட்டார்கள்; [QBR] எங்களைச் சித்திரவதை செய்தவர்கள் மகிழ்ச்சிப் பாடல்களைப் பாடும்படி வற்புறுத்தி, [QBR2] “சீயோனின் பாடல்களுள் ஒன்றை எங்களுக்காகப் பாடுங்கள்” என்று சொன்னார்கள்.
சங்கீதம் 137 : 4 (OCVTA)
வேறுநாட்டு மண்ணில் இருக்கையில் [QBR2] யெகோவாவின் பாடல்களை எங்களால் எப்படிப் பாடமுடியும்? [QBR]
சங்கீதம் 137 : 5 (OCVTA)
எருசலேமே! நான் உன்னை மறந்தால், [QBR2] என் வலதுகை அதின் திறமையை மறப்பதாக. [QBR]
சங்கீதம் 137 : 6 (OCVTA)
நான் உன்னை நினையாவிட்டால், [QBR2] எருசலேமை எனது மேலான மகிழ்ச்சியாகக் [QBR] நான் கருதாவிட்டால், [QBR2] என் நாவு என் மேல்வாயோடு ஒட்டிக்கொள்வதாக.
சங்கீதம் 137 : 7 (OCVTA)
யெகோவாவே! எருசலேம் கைப்பற்றபட்ட நாளிலே [QBR2] ஏதோமியர் செய்தவற்றை நினைவுகூரும்; [QBR] “அதை இடித்துப்போடுங்கள், [QBR2] அதின் அஸ்திபாரங்கள்வரை அதை இடித்துப்போடுங்கள்!” என்று சொன்னார்களே. [QBR]
சங்கீதம் 137 : 8 (OCVTA)
பாபிலோன் மகளே, அழிவுக்கு ஒப்படைக்கப்பட்டவளே, [QBR2] நீ எங்களுக்குச் செய்தவற்றுக்காக [QBR2] உனக்குப் பதில் செய்கிறவர்கள் ஆசீர்வதிக்கப்படுவார்கள். [QBR]
சங்கீதம் 137 : 9 (OCVTA)
உன் குழந்தைகளைப் பிடித்து, [QBR2] அவர்களைப் பாறைகளின்மேல் மோதியடிக்கிறவர்கள் ஆசீர்வதிக்கப்படுவார்கள். [PE]